Interview met de eigenaar van Apex Athletics

(15:00 16-08-2015)
Hallo allemaal. We hebben iets interessants voor jullie - een interview met Apex0, die eigenaar is van Apex Athletics club. Apex Athletics is vooral bekend van de 6 titels in de Internationale Eerste klasse. Onze gast is heeft dus een grote ervaring in Maxithlon. Dit is het eerste Maxithlon-interview en we hopen dat jullie het zo leuk vinden als wij.

Frozy: Dus mijn eerste vraag gaat over jezelf. Wie ben je, meneer Apex0?
Apex0: Ik ben een 39 jaar oude man, ik werk momenteel aan een project op mijn universiteit: het schrijven van wiskundeboeken voor het hoger secundair onderwijs en ik was een semiprofessionele pokerspeler. Ik woon in Turku, Finland.

F: Hoe ben je in de Maxithlon terechtgekomen?
A: Iemand op een Zweedse pokerforum nodigde mensen uit om het spel te spelen.

F: En wanneer gebeurde dit? Wat was je eerste seizoen?
A: Dat was in seizoen 20.

F: Wat was anders in die periode? Ik ken de details van de vroegere Maxithlon niet.
A: Wel, het grootste verschil was dat elk land een eigen nationale competitie had, maar ik hou meer van het huidige systeem, omdat de internationale competitie veel competitiever is.
Ook herinner ik me dat je enorme hoeveelheden geld kon verdienen met organiseren van wedstrijden, maar ik heb daar nooit van kunnen profiteren omdat mijn stadion nog klein was toen. Zo kon je toen tot 25000 toeschouwers hebben als er genoeg atleten deelnamen aan de meeting. Dit moet een grote invloed gehad hebben op de manier waarop de grotere clubs werden uitgebouwd.

F: Dat is interessant.
A: Dan waren de coaches enkel mono-skilled, wat ik wel goed vond omdat ik bedacht had hoe ik mijn coaches kon gebruiken om goede multi-skilled atleten op te leiden. Ik wist precies wanneer ik een atleet van de ene naar een andere trainer moest wijzigen en wanneer een nieuwe coach te huren met een andere vaardigheid. Het optimaliseren van de training wazs vroeger moeilijker, maar nu dat je trainers voor alles op hetzelfde moment kan hebben, kan iedereen het.

F: Vond je het idee van dit spel goed vanaf het begin?
A: Meestal, ja. Maar ik vond het idee van een atletiekcompetitie een beetje onnatuurlijk. Ook was ik erg geïrriteerd met de onrealistische resultaten: een hoogspringer die 47cm springt lag bij mij niet goed. En als ik niet tijdig had gevonden waarom mijn atleten de hele tijd geblesseerd raakten, zou ik waarschijnlijk gestopt zijn.

F: Ik denk dat de meesten van ons met dezelfde reactie geconfronteerd werden in het begin :) Laten we praten over je carrière. Welke lange-termijnstrategie heb je gebruikt om te komen waar je nu bent?
A: In eerste instantie had ik niet veel van strategie, ik probeerde gewoon mijn zwakste atleten te identificeren en ze te vervangen door betere. Dit gaf me een groep van redelijk aan elkaar gewaagd atleten, maar geen echt goede, zozeer zelfs dat op een gegeven moment ik meer clubkampioenschappen dan individuele kampioenschappen had gewonnen. Toen realiseerde ik me dat als ik de top wilde bereiken, mijn atleten hun beste prestaties moeten bereiken op ongeveer dezelfde tijd, dus herbouwde ik mijn team vanaf nul. Vooraleer te proberen om een groot team op te bouwen moet u ervoor zorgen dat u over de economische middelen beschikt om het te ondersteunen: bouw eerst stoeltjes in je stadion. Dat geeft je elk seizoen een constante aanvoer van geld van de nationale competitie en eigen wedstrijden.

F: En hoeveel seizoenen duurde het om de benodigde middelen te verzamelen?
A: Ik denk dat het me iets van een 10 of 12 seizoenen kostte totdat ik het stadion en geld had dat ik nodig had voor een serieuze uitdaging. Vervolgens nam het nog een paar seizoenen om het team op te bouwen. Natuurlijk kon ik dit een beetje sneller gedaan hebben met een betere strategie. De snelste weg naar de top is waarschijnlijk om in eerste instantie bijna al je geld te besteden aan het stadion (stoelen in het bijzonder), maar dat is heel vervelend natuurlijk.
Ik bouwde mijn stadion geleidelijk, en na 14 seizoenen had ik 30 000 zitplaatsen. Ik denk dat dit genoeg is, tenzij je gastheer voor internationale kampioenschappen wil worden. Ik kon dit doel veel eerder hebben bereikt als ik ook niet tegelijkertijd de Fitnessruimte had uitgebreid tot de maximale grootte. Ook voegde ik later nog 3000 zitplaatsen toe, maar ik heb nooit meer dan 30000 toeschouwers gehad. Ik denk dat ik mijn stadion in zes of zeven stappen bouwde.

F: Welk spelervaringen geven jou het grootste plezier? Ik bedoel: prestaties die je gelukkig maken.
A: Het winnen van de INL, olympische gouden medailles en het recente wereldrecord door één van mijn atleten zijn waarschijnlijk de prestaties ik het meeste waardeer. Ook eerder, toen ik de Finse clubkampioenschappen en NL won, was ik blij, maar die prestaties voelen minder belangrijk nu.

F: Wat motiveert je om Maxithlon te blijven spelen ondanks het ontbreken van een update voor een lange tijd?
A: Ik kan nog steeds proberen om een nog beter team te bouwen en misschien kon ik de Championscup winnen. En mijn atleten kunnen misschien nog een aantal records verbeteren. Ik ben nog steeds bezig om mijn spel te verbeteren. En het zou zonde zijn om mijn club te verlaten na al het werk dat ik gedaan heb.

F: Dat klinkt cool. Heel erg bedankt voor het interview en ik wens je veel succes met deze doelen :)
A: Van harte welkom :)